Haags Ontmoeten is een plek in de wijk waar alle zelfstandig wonende Haagse ouderen en hun mantelzorgers vrij kunnen binnenlopen. Het is een plek om te ontmoeten, ervaringen te delen en te ontspannen. Ouderen hopen dat alle locaties weer opengaan. “Ik heb het zo gemist.”
Scrabbelen, sjoelen, bingo, geheugentraining, schilderen en samen bewegen en soep koken. De 85-jarige Co van der Zanden kan niet wachten tot ze weer naar de activiteiten van Haags Ontmoeten kan gaan. “Ik heb de gezelligheid en de mensen zo gemist de afgelopen weken”, zegt ze aan de telefoon. Ze gaat drie keer per week naar Haags Ontmoeten in wijkcentrum De Wiekslag in de Haagse wijk Kraaijenstein. Het is als een tweede thuis geworden.
Hart op de juiste plaats
“Als je alleen woont, geen kinderen hebt en je wat ouder bent, vind je het al snel goed. Je laat iets sneller de boel de boel. Die drie bezoekjes in de week geven structuur aan mijn leven en geven mij houvast. Ze zorgen er ook voor dat ik me elke week weer op iets kan verheugen. Door de coronamaatregelen was dat in een keer weg”, zegt Co van der Zanden.
Ze heeft er alle begrip voor dat de ochtenden moesten stoppen, maar jammer vindt ze het wel. “Ik ben deze nare periode goed door gekomen. De eenzaamheid steekt soms heel erg de kop op. Je voelt je dan even heel beroerd, maar dankzij telefoontjes of een bloemetje van een van de vrijwilligers kan ik weer even vooruit. Zij hebben het hart op de juiste plaats.”
Groep splitsen
Nu de coronamaatregelen zijn versoepeld gaan de locaties van Haags Ontmoeten voor een groot deel weer open. De 35 locaties hebben elk een eigen gezicht en hebben verschillende standplaatsen: van kringloopwinkels tot verzorgingshuizen en wijkcentra. “De locaties in een zorglocatie, kunnen nog niet allemaal open omdat er nog corona heerst. En op de locaties waar ook geïndiceerde dagbesteding plaatsvindt, moeten we afstemmen hoeveel mensen van buitenaf in het pand mogen”, legt Ellen Pals uit. Ze is projectleider van Haags Ontmoeten.
De meeste locaties gaan met kleine groepjes en op afspraak open. Hierdoor is het open karakter, gewoon kunnen binnenlopen, tijdelijk niet mogelijk. “We moeten weten wie er komen om aantallen te kunnen registreren. Dus ik heb mijn groep moeten splitsen. Ik moet goed nadenken over de anderhalve meter afstand; niet alle activiteiten zijn geschikt”, zegt activiteitenbegeleider Hilde Huitink van de Wiekslag. “Maar de mensen zijn allang blij dat ze weer mogen komen. Ze hebben er heel veel zin in om elkaar weer te zien.”
Eenzaamheid
Tijdens de coronaperiode heeft de begeleider zich geen moment zorgen hoeven maken over ‘haar’ ouderen. “Hoewel het zicht op de deelnemers wegviel, hadden we snel de situatie van elke deelnemer in kaart gebracht. Is er familie? Is er een mantelzorger? Zo ja wie? Het enige waar ik een beetje mee zat was de eenzaamheid. Mensen komen juist vanwege het menselijk contact bij ons. Vandaar dat elke vrijwilliger een aantal ouderen onder zijn vleugels kreeg.”
De vrijwilligers onderhielden elke week op een vast moment contact met een vaste groep om vinger aan de pols te houden. “Gaat het goed? Redden ze zich? Waar is behoefte aan? Is er behoefte aan de boodschappendienst, een belcirkel met leeftijdsgenoten of aan een maaltijd van de Participatie Keuken? Behalve dat contact, belde ik zelf ook nog eens iedereen elke week voor een praatje”, zegt Hilde Huitink.
Veerkracht
Het mooie van deze tijd vindt ze de veerkracht van mensen. “Ze handhaven zich en houden zich goed. Ze zijn dingen blijven doen en waren daar heel creatief in. Er zijn drie dames in de buitenlucht gaan breien met elkaar. Er zijn initiatieven buiten ons om ontstaan. Heel leuk. De mensen zijn nog zo zelfstandig. Ze hebben voldoende te doen en zaten niet met ziel onder de arm.”
Toch telt Co van der Zanden de dagen op de kalender af. “Donderdag 11 juni gaat het weer beginnen, maar ik pas wel op… Ik wil die anderhalve meter afstand in acht nemen. Ik voel me fit en kwiek, maar het afstand houden wordt niet voor niets geadviseerd. Ik ben voorzichtig. Ik blijf liever vier dagen te lang binnen dan dat ik er een dag te vroeg op uit ga.”
